δελτίο τύπου
Η πρόσφατη
ακύρωση από το ΣτΕ (556/2025) της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας –
Θράκης (22/2/2022) για έγκριση περιβαλλοντικών όρων 2 φωτοβολταϊκών σταθμών,
έκτασης 4.100 στρεμμάτων στο Μενοίκιο είναι σίγουρα μια θετική εξέλιξη στο
ζήτημα της προστασίας του βουνού και της αποτροπής της μετατροπής του σε
βιομηχανική ζώνη.
Η τεκμηριωμένη προσφυγή του Δήμου Εμμανουήλ Παππά στο ΣτΕ έγινε αποδεκτή από το
ανώτερο δικαστήριο, η απόφαση του οποίου δικαιώνει μερικά τον αγώνα των
κατοίκων και της δημοτικής αρχής.
Και λέμε μερικά, διότι ο κίνδυνος καταστροφής του βουνού εξακολουθεί να
υφίσταται, λόγω της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης 62 ανεμογεννητριών (α/γ) ύψους
208 μέτρων.
Από τα στοιχεία που μέχρι στιγμής (15/4) υπάρχουν στο Ηλεκτρονικό
Περιβαλλοντικό Μητρώο (ΗΠΜ) του Υ.Π.ΕΝ. πληροφορούμαστε ότι πολλές κρίσιμες για
το ζήτημα περιβαλλοντικής προστασίας υπηρεσίες έχουν γνωμοδοτήσει θετικά για το
έργο, χωρίς να υπάρχει ούτε μία αρνητική γνωμοδότηση.
Συγκεκριμένα, «θετικά υπό όρους –
προϋποθέσεις» γωμοδότησαν οι:
1. Περιφερειακή Επιτροπή Χωροταξίας κ΄
Περιβάλλοντος (ΠΕΧΩΠ) Π.Ε. Σερρών
2. Διεύθυνση Συντονισμού κ΄ Επιθεώρησης
Δασών Μακεδονίας – Θράκης (ΥΠΕΝ)
3. Διεύθυνση Περιβάλλοντος, Χωροταξίας
κ΄ Κλιματικής Αλλαγής - Υπουργείο Αγροτικής
Ανάπτυξης κ΄ Τροφίμων (θετικά σκέτο, χωρίς επιφυλάξεις)
Ανάπτυξης κ΄ Τροφίμων (θετικά σκέτο, χωρίς επιφυλάξεις)
4. Δασαρχείο Δράμας, ενώ το Δασαρχείο Σερρών δήλωσε
αναρμοδιότητα προς γνωμοδότηση !
Αναμένεται η ιδιαίτερης βαρύτητας γνωμοδότηση του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού
Περιβάλλοντος κ΄ Κλιματικής Αλλαγής)
Σημειωτέον ότι οι ομόφωνα αρνητικές γνωμοδοτήσεις των Δημοτικών Συμβουλίων
Σερρών και Εμμανουήλ Παππά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη βαρύτητα από υπηρεσιακής
πλευράς και δεν καταγράφονται στο ΗΠΜ.
Όλα τα παραπάνω δεδομένα συνιστούν απειλή για το βουνό, όταν στις ίδιες με τις
62 σχεδιαζόμενες α/γ περιοχές πέρσι είχε απορριφθεί περιβαλλοντική μελέτη για
15 α/γ. Δηλαδή, οι περιβαλλοντικοί λόγοι που ίσχυαν πέρσι για απόρριψη της
μελέτης, δεν ισχύουν φέτος, μάλιστα δε για ένα έργο πολύ μεγαλύτερης έκτασης
και επέμβασης στο φυσικό τοπίο, το οποίο ισοπεδώνει ολόκληρη τη ράχη του
βουνού;
Κανένας εφησυχασμός λοιπόν. Η μηχανή λεηλασίας,
φορώντας πράσινη μάσκα εξακολουθεί να είναι στημένη εκεί πάνω, αποτιμώντας
κέρδη και ζημιές. Καθήκον μας να υπερασπιστούμε τους όρους της ζωής του τόπου
μας. Εξάλλου, δεν υφίσταται πλέον κανένας απολύτως λόγος να διακινδυνέψουμε
έστω και την παραμικρή συστάδα θάμνων για να παραχτεί «πράσινη ενέργεια», η
οποία ούτε είναι αναγκαία –αφού η παραγωγή της είναι υπερδιπλάσια των αναγκών
της χώρας- ούτε είναι δυνατό να διοχετευτεί στο εθνικό δίκτυο μεταφοράς προς
εξαγωγή.